M/05 - fiński kamuflaż cyfrowy

ibou

M/05 - fiński kamuflaż cyfrowy / Bartosz Brycki

Licząca zaledwie 5 milionów mieszkańców Finlandia to jedno z najbogatszych i najbardziej zaawansowanych technologicznie państw w regionie, taka jest też jej armia – niezbyt liczna, lecz nowoczesna oraz otwarta na innowacje i nieszablonowe myślenie. Nic więc dziwnego, iż w pierwszej dekadzie XXI w. postanowiono zastąpić używany od kilkudziesięciu lat wzór kamuflażowy wzorem zupełnie nowym, przy projektowaniu którego wykorzystano technologię cyfrową.

Fraktale z fińskich lasów

Umundurowanie w kamuflażu M/05 – jak sama nazwa wskazuje – zatwierdzono w roku 2005, jednak szersze wprowadzanie do jednostek liniowych rozpoczęło się w roku 2007.
Na końcową formę i kolorystykę wzoru największy wpływ miały dwie poważne fińskie instytucje: Forest Research Institute oraz The Insititute of Information Technology of the State Technical Research Centre. Pierwsza dostarczyła setek fotografii fińskiego krajoobrazu, druga zajęła się ich analizą i obróbką cyfrową. Procedura podobna jak w przypadku pierwszych zachodnich kamuflaży cyfrowych CADPAT i MARPAT, jednak efekt końcowy różni się dość znacznie od typowych „pixel-camo”:

Po pierwsze poszczególne plamy, nawet te najmniejsze nie są kwadratowymi ani prostokątnymi „pikselami”, jakie znamy z wcześniejszych kamuflaży „cyfrowych”, lecz nieforemnymi figurami o poszarpanych krawędziach. Po drugie, prócz chaotycznie porozrzucanych małych plam, we wzorze M/05 występują też większe formacje, których kształty przypominają fraktale w różnej fazie samopowielania/rozrostu.
Czy są to rzeczywiście fraktale? Udostępnione przez armię fińską materiały milczą na ten temat. Z drugiej strony byłoby to całkiem logiczne – kształty i kolory dostarczone przez fotografię cyfrową, a następnie przetworzone przez komputer w formy o cechach fraktali mają dwie ciekawe zalety – po pierwsze bliskie są formom występującym w naturze a jednocześnie utrudniają ogarnięcie wzrokiem pokrytej nimi płaszczyzny.
Tak czy inaczej, pomijając dywagacje na temat metodologii generowania wzoru M/05, gołym okiem widać postęp zarówno w stosunku do kamuflaży klasycznych jak i wobec pierwszej generacji kamuflaży cyfrowych. Przede wszystkim dobrze rozwiązano kompromis między mikro-wzorem mającym za zadanie zlać się z „szumem” otoczenia, a makro-wzorem, który rozbija ludzką sylwetkę. Dzięki temu kamuflaż jest skuteczniejszy w większym zakresie odległości niż np. CADPAT a jednocześnie ma lepsze właściwości mimetyczne niż klasyczny kamuflaż typu Woodland.

Wzór M/05 w podstawowej wersji „leśnej” składa się z czterech kolorów: jasno zielonego, ciemno zielonego, brązowo-beżowego oraz czarno-grafitowego. Są to barwy powszechnie stosowane w większości europejskich kamuflaży, jednak (zgodnie z założeniami) o odcieniach odpowiadających specyfice fińskiego krajobrazu.
Warto w tym miejscu zwrócić uwagę, iż odcienie te doskonale sprawdzą się praktycznie w całej Europie Środkowej oraz Północnej a także w północnych regionach USA czy na Nowej Zelandii. Na sezon między wiosną a wczesną jesienią kolorystyka M/05 wydaje się być znacznie lepiej dobrana niż np. kolorystyka kamuflażu MARPAT, Woodland czy choćby polskiej Pantery wz.93.
Co ciekawe zarówno pod względem odcieni jak i kształtów plam dość blisko cyfrowemu M/05 do „analogowego” kamuflażu sprzed ponad 50 lat, a mianowicie do wzoru Eichenlaub stosowanego przez Waffen SS. Pomijając niechlubny kontekst, wzory kamuflażowe Waffen SS do dziś stanowią trudny do prześcignięcia wzór, zarówno pod względem rozwiązania układu plam, jak i dopasowania kolorów do specyfiki regionalnej przyrody o danej porze roku.
Tu pojawia się refleksja – czy rzeczywiście potrzebujemy zaawansowanej technologii cyfrowej do projektowania kamuflażu, skoro niemieccy specjaliści sprzed ponad pół wieku osiągnęli niemal to samo przy pomocy prostych obserwacji i szkicownika?

Prócz wersji podstawowej M/05 występuje w wariancie zimowym i mieszanym (łączącym cechy kamuflażu „śniegowego” z „leśnym”), a także w odmianie pustynnej, co nie powinno dziwić, gdyż Finlandia bierze czynny udział w misji stabilizacyjnej na terenie Afganistanu.

Widać tu zupełnie inną koncepcję niż przyjęli Amerykanie, którzy stopniowo rezygnują z kamuflaży specjalistycznych na rzecz jednego wzoru UCP (ang. Universal Camouflage Pattern). Właściwości maskujące UCP są delikatnie mówiąc dyskusyjne, co zresztą było do przewidzenia, bo wzór przeznaczony jednocześnie do walk w lesie, w mieście, na pustyni, zarówno latem jak i zimą, siłą rzeczy w każdym z wymienionych środowisk będzie się sprawował najwyżej zadowalająco. Z drugiej strony trzeba też na sprawę spojrzeć z punktu widzenia logistyki. Niewielka armia bogatego państwa – a taką jest armia fińska – może sobie na ten luksus specjalizacji umundurowania pozwolić, w przypadku ogromnej armii Stanów Zjednoczonych są to koszty i problemy organizacyjne znacznie większej skali.

Bluza Miwo-Military

Na chwilę obecną oryginalne fińskie umundurowanie w kamuflażu M/05 jest dla kolekcjonerów i fanów militariów praktycznie nieosiągalne. Wzór ten jest dopiero wprowadzany do jednostek liniowych i minie jeszcze sporo czasu zanim używane mundury trafią do cywilnych sklepów z militarnym sortem. Oczywiście jeśli finowie wyraża na to zgodę. Ale nawet wówczas trzeba będzie mieć sporo szczęścia, armia fińska jest stosunkowo niewielka, nie będą to więc ilości, w jakich oferowane są używki USARMY czy choćby niemieckiej Bundeswehry.
Tym bardziej pozytywne było moje zaskoczenie, gdy w ofercie polskiego producenta znalazłem ciekawą bluzę w tym kamuflażu. Mowa tu o Miwo-Military, niewielkiej firmie założonej przez żołnierzy polskiej jednostki sił specjalnych, która znana jest przede wszystkim z produkcji wysokiej jakości oporządzenia typu pasy, ładownice, plecaki czy kamizelki taktyczne. Misją firmy jest oferowanie asortymentu, którego forma i wykonanie bazuje na realnych doświadczeniach bojowych założycieli, a także na najnowszych trendach światowych oraz informacji zwrotnej od profesjonalnych użytkowników z branży mundurowej. Biorąc pod uwagę znane mi opinie, nie jest to tylko marketing.

Skupmy się jednak na bluzie. Pod względem kroju najbardziej przypomina amerykańską bluzę typu ACU, różni się jednak drobnymi szczegółami, z których najbardziej rzucającym się w oczy jest duża, umieszczona frontalnie kieszeń zapinana na zamek. Chyba najbardziej sensownym dla niej zastosowaniem jest przechowywanie mapy lub innych dokumentów o dużym formacie. Reszta odpowiada niemal w 100% ACU. Bluza zapinana jest z przodu zamkiem błyskawicznym przykrytym patką zapinaną na taśmy velcro. Zamiast stosowanego w polskich mundurach polowych kołnierza zastosowano stójkę, która posiada możliwość szczelnego zapinania wokół szyi. Kieszenie piersiowe naszyto pod skosem, skośne są też kieszenie na ramionach. Rozwiązanie to ułatwia dostęp do wnętrza kieszeni bez kłopotliwych ewolucji nadgarstkiem. Szczegóły kroju dokładnie zaprezentowano na stronie Miwo. A tak prezentuje się w rzeczywistości omawiana bluza w wersji kamuflażowej M/05:

Materiał użyty do produkcji bluzy to ripstop oparty na mieszance bawełniano-nylonowej, na moje oko z przewagą bawełny, choć mogę się mylić. W wyniku korespondencji z jednym z pracowników Miwo, dowiedziałem, iż jest to oryginalny „fiński” materiał kontraktowy produkcji belgijskiej firmy Seyntex, który właściwie „przypadkiem” i stosunkowo w niewielkich ilościach trafił na rynek cywilny. Dzięki temu, prócz samego faktu posiadania praktycznej bluzy na wypady w teren, mogłem się bliżej przyjrzeć najnowszemu fińskiemu kamuflażowi, który znany mi był dotychczas jedynie z nielicznych fotografii dostępnych w internecie.

Nadruk jest bardzo dobrej jakości (sam rip-stop również) i opowiada temu, co widziałem na zdjęciach fińskich żołnierzy. Unikalny fragment stanowi dość sporą powierzchnię, nie widać powtarzania się wzoru co 10 cm jak w tanich podróbach wszelkich kamuflaży. Na powyższych fotografiach prezentuję próbkę materiału o wymiarach około 25x20 cm oraz zaznaczony na czerwono odcinek, po którym wzór jest powielany (strzałki wskazują dwie identyczne plamy).

Jeśli kogoś zainteresował ten kamuflaż i nie chce czekać na oryginalny fiński sort, to z czystym sumieniem polecam bluzę Miwo. Niestety, z tego, co mi wiadomo, Miwo wyprzedało cały zapas (spodni w tym kamuflażu również), a na pytanie o termin wznowienia produkcji nie potrafiono mi udzielić konkretnej odpowiedzi. Pozostaje więc rynek wtórny, być może uda się coś trafić na serwisach aukcyjnych czy na giełdach funkcjonujących przy forach poświęconych tematyce militariów. Można też zawsze wysłać maila lub zadzwonić w tej sprawie do Miwo – być może w odpowiedzi na Wasze zainteresowanie szybciej wznowią produkcję tego wzoru.

Aktualizacja sierpień 2007:
- W odpowiedzi na spore zainteresowanie firma Miwo-Lubliniec wznowiła produkcję umundurowania w omawianym kamuflażu. Jednak obecnie nie jest to materiał typu rip-stop, lecz grubszy, całoroczny, prócz tego można zauważyć drobne różnice krojowe w stosunku do wcześniejszych mundurów z Miwo-Praszka. Producent zapowiada też na niedaleką przyszłość kurtki i kombinezony. Więcej informacji uzyskasz pisząc maila lub dzwoniąc do firmy Miwo-Lubliniec.

Tymczasem, na zakończenie artykułu, zapraszam do przejrzenia pozostałych fotografii:

(parka w kamuflażu leśnym-zimowym M/05)

(fiński oficer ubrany w zimową parkę i standardowe spodnie M/05)

(kamizelka kuloodporna w kamuflażu M/05)

(fiński oficer w mundurze m/05 z żołnierzami polskimi w Afganistanie)

(dekoracja odznaczeniami rannego oficera fińskiego)

Duży zbiór ciekawych fotografii żołnierzy fińskich w mundurach M/05 znajdziesz też w poniższych galeriach. Polecamy!

Galeria I:
[link widoczny dla zalogowanych]
Galeria II
[link widoczny dla zalogowanych]
Galeria III
[link widoczny dla zalogowanych]

Źródła ilustracji w artykule:

[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

Źródło: Militaria.pl